بی محابا
که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشكل ها
غزليات خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازی همواره موردتوجه هنر دوستان پارسی گوی و موسيقيدانان ايرانی و ساير ملل بوده است .
بيان اهورایی خواجه ،همان گونه كه خود پيش بينی نمودند قرن هاست که در قلب تپنده ی این سرزمين زنده ست و آوای خوشش مرز ها را درنوردیده و در اقصی نقاط كره خاكی بر دل و جان مشتاقان می نشیند .
ورود به اين عرصه چه در زمينه آواز خوانی و ردیف ها و دستگاههای موسیقی وچه در عرصه ساخت تصنيف، دلی دريايی و روحی بلند و شيدايي را می طلبد،
در این آلبوم همان گونه که از نامش پیداست آهنگساز با دلی روشن و بی محابا و نیز با کسب معرفت و شناخت دقیق از شعر و ادب ایران زمین بدان ورود پیدا کرده است .
بی محابا اثری ست با صدای آسمانی دوست عزیز و هنرمند محجوب و خوش الحان کشورمان محمد معتمدی به آهنگسازی ابراهیم طهرانی پور که تنبور را خوش شیرین می نوازد و در تلفیق و ترکیب آن با سازهای ایرانی و غیر ایرانی تجربه نو را تقدیم هنر شناسان و هنر دوستان نموده است .
دکتر مجید پازوکی
آلبوم بی محابا با صدای محمد معتمدی و آهنگسازی ابراهیم طهرانی پور در تابستان 1396 توسط شرکت رهگذر هفت اقلیم منتشر شد .
این آلبوم شامل نه قطعه می باشد ، شش قطعه با کلام ، یک قطعه بی کلام ، آواز و تکنوازی تنبور میباشد که از این میان قطعات بی محابا ، بی کترین بهانه ، سواران، ای عشق و وعده دیدار توسط دکتر پویا سرایی و قطعات گیسوی یار ، یار با ماست توسط امیرحسین و امیرفرهنگ اسکندری تنظیم شده است .
در چهار قطعه، ارکستر زهی و سازهای کوبه ای و در سه قطعه عود و کمانچه تنبور را همراهی می کنند .
قطعا اولین ویژگی برجسته این اثر ، ساخت قطعات بر اساس رپرتوار تنبور است.
در واقع این اثر موسیقی ای است بر اساس موسیقی تنبور ، موسیقی عارفانه و در عین حال پرمخاطب.
دومین ویژگی این اثر ، تنظیم ساز تنبور با ارکستر زهی برای اولین بار است .
در واقع برای اولین بار است که موسیقی تنبور همراه با ارکستر زهی تنظیم میشود ، یعنی با یک سکشن کاملا غربی و با محوریت تنبور .
سومین ویژگی در مورد خود تنبور است .
تنبور در این اثر نه تنها به عنوان یک سولیست حاضر شده ، بلکه به عنوان یک ساز همنواز کاملا آکادمیک ارائه شده است . در قطعه وعده دیدار برای تنبور یک خط یا پارت تعریف و نت نویسی شده است و در طی قطعه همانند کمانچه و عود و کوبه ای سکوت و شروع های متعدد دارد ، این درحالیست که همیشه تنبور از اول قطعه تا انتها بر اساس کلام (انیسون) نواخته میشده است .
نکته ای قابل توجه دیگر در باب مهجوری و غریبی تنبور است .
هرچند امروزه تنبور خود را مدیون زحمات و فعالیتهای اساتید بزرگ همچون
استاد کیخسرو پورناظری، استاد سید خلیل عالی نژاد ، استاد علی اکبر مرادی و عزیزان دیگر بوده است اما از آنجا که همیشه به تنبور با چشمی فولکلوریک و دور افتاده نگریسته میشود شاید بتوان گفت
این موضوع سبب شده است که موسیقی تنبور را فقط علاقه مندان به این ساز دنبال کنند و گوش دهند و همچون سازهای دیگر ایرانی به آن بها داده نشود .
یکی دیگر از ویژگی های مهم در این اثر نشان دادن توانایی و قابلیت های ساز تنبور است .
قابلیت قرار گرفتن آن در کنار سازهای غربی و ایرانی با تاکید بر محوریت تنبور و موسیقی آن .
ترکیب بندی متفاوت در این اثر ، علاوه بر علاقه مندان همیشگی موسیقی تنبور،
طیف علاقه مندان به موسیقی کلاسیک غرب و تنظیمهای ارکسترالی و همچنین علاقه مندان به موسیقی سنتی ایرانی و تنظیم موسیقی ایرانی را هم شامل میشود .